Основные данные
Код продукта | ita7026 |
Вес: | 0.09 kg |
Ean: | 8001283070263 |
Масштаб | 1:72 |
Добавлено в каталог: | 30.10.2004 |
Теги: | FlaK-38 PaK-35 PaK-40 |
Производитель | Italeri Italeri S.p.A Via Pradazzo, 6/B l-40012 Calderara di Reno (Bologna) Италия |
Ответственное лицо | Italeri S.p.A Via Pradazzo, 6/B l-40012 Calderara di Reno (Bologna) Италия |
3,7 cm PaK 36 (Panzerabwehrkanone 36) to niemiecka armata przeciwpancerna kalibru 37 mm. Opracowana w 1936r. zadebiutowała bojowo w czasie hiszpanskiej wojny domowej. Jako 3,7 cm KwK 36 L45 stanowiła także uzbrojenie wczesnych modeli czołu PzKpfw III i innych pojazdów niemieckich. Pocisk wystrzelony z PaK 36 miał z odległo¶ci 500 m przebijalno¶ć pancerza ok. 30 mm (przy k±cie nachylenia pancerza 30°). Już w 1940r. w obliczu wzrastaj±cej grubo¶ci pancerzy czołgów stała się praktycznie bezużyteczna, a w czasie operacji Fall Gelb nie była w stanie przebić pancerzy takich czołgów jak Matilda Mk II, Char B1 czy Somua S-35. Pomimo tego nadal służyła w armii niemieckiej aż do czasu ataku na ZSRR kiedy okazała się całkowicie bezsilna wobec czołgów T-34. Zyskała wtedy przezwisko "Anklopf" - "kołatka". Została zast±piona armat± 5 cm PaK 38. Działo przeciwpancerne PaK 36 było jednym z najczę¶ciej używanych i najpopularniejszych dział przeciwpancernych z okresu przed II wojn± ¶wiatow±. Nieco zmieniona wersja był± produkowana w Japonii jako 37 mm Type 97, wersje eksportowe produkowano do Włoch (cannone contracarro da 37/45) oraz Holandii (37-mm Rheinmetall), a także do Zwi±zku Radzieckiego (1-K). Stanowiła także punkt wyj¶cia dla innych armat przeciwpancernych kalibru 37 mm i 45 mm. 7,5 cm PaK 40 (Panzerabwehrkanone 40, przeciwpancerne model 40) to niemiecka armata przeciwpancerna kalibru 75 mm opracowana w latach 1939-1941 i używana przez armię niemieck± w okresie II wojny swiatowej. Prace projektowe nad now± armat± przeciwpancern± 75 mm rozpoczęły się już w roku 1939, ale dopiero po inwazji na ZSRR w 1941r. i pierwszych starciach z dobrze opancerzonymi czolgami T-34 i KV zwiększono tempo prac projektowych. Pierwsze działa tego typu dostarczono do jednostek bojowych pod koniec 1941, a do 1943r. stanowiły one większo¶ć niemieckiej artylerii przeciwpancernej. Armata PaK 40 była standardowym niemieckim działem przeciwpancernym do końca wojny. Była używana także przez inne panstwa Osi, a zdobyczne egzemplarze weszły na uzbrojenie Armii Czerwonej. Po wojnie służyły w armiach Albanii, Bulgarii, Czechoslowacji, Finlandii, Rumunii i Wegier. Ł±cznie wyprodukowano około 23 000 sztuk tej broni, a dodatkowo wyprodukowano około 6000 egzemplarzy stanowi±cych uzbrojenie niemieckich niszczycieli czolgow. Armata PaK 40 stanowiła skuteczn± broń przeciwpancern± aż do końca wojny i była w stanie zniszczyć każdy czołg aliancki za wyj±tkiem ciężko opancerzonych IS-2 i M26 Pershing. Jedyn± poważniejsz± wad± PaK 40 był znaczny ciężar własny, co wymuszało używanie do transportu działa ciagnika artyleryjskiego, szczególnie na miękkim gruncie. PaK 40 wystrzeliwał pociski o masie od 3,18 do 6,8 kg. Przebijalno¶ć pancerza (0° pochylenia z 500 m) zależała od rodzaju pocisku i wynosila: 132 mm z amunicja AP; 154 mm z amunicja podkalibrowa i 90 mm z amunicja kumulacyjna. Zasieg przy ostrzale bezposrednim to ok. 1800 m a szybkostrzelnosc 14 strzalow na minute. 2 cm Fliegerabwehrkanone 38 to niemieckie holowane, automatyczne działko przeciwlotnicze kalibru 20 mm. Armata FlaK 38 powstała w zakładach Mauser poprzez przekonstruowanie starszej armaty FlaK 30. Podstawowym zadaniem konstruktorów udało się zwiększyć szybkostrzelno¶ć teoretyczn± z 280 do 420 strz/min., a także poprawić niezawodno¶ć działa. Dalsze zwiększanie szybkostrzelno¶ci było niemożliwe ponieważ armaty FlaK 30 i FlaK 38 były zasilane z 20 nabojowych magazynków pudełkowych. Armata FlaK 38 znalazła się na uzbrojeniu wojsk niemieckich pod koniec 1940r. Działania bojowe wykazały że zwiększenie szybkostrzelno¶ci zwiększyło skuteczno¶ć działek kalibru 20 mm, ale nadal jest ona niezbyt wysoka. Pociski kalibru 20 mm zawierały zbyt mało materiału wybuchowego, aby pojedyncze trafienia były w stanie poważnie uszkodzić samolot. Dlatego za konieczne uznano dalsze zwiększanie szybkostrzelno¶ci. Osi±gnięto to poprzez budowę poczwórnie sprzężonej armaty 2 cm FlaK 38. Flak 38 poza wersj± holowana był używany także jako uzbrojenie dział samobieżnych Flakpanzer I i Flakpanzer 38(t). Stał się także podstaw± do budowy przeznaczonego dla piechoty gorskiej działa przeciwlotniczego 2 cm Geb.FlaK 38. Armata FlaK 38 była broni± automatyczn± zasilan± nabojem zespolowym 20 x 139 mm. Łoże kołowe, do strzelania osadzane na trzech podno¶nikach ¶rubowych. Celownik mechaniczny.
Flak 38 — немецкая буксируемая 20-мм автоматическая зенитная установка периода Второй мировой войны. Первые прототипы сюжета были созданы в 1938 году, а вскоре после этого началось серийное производство. Максимальная вертикальная дальность полета составляла 3700 м, а начальная скорость снаряда — 900 м/с. Теоретическая скорострельность составляла до 420 выстрелов в минуту.
Flak 38 была разработана фирмой Mauser как дальнобойная модификация пушки Flak 30. Прежде всего, в новой пушке была увеличена теоретическая скорострельность и улучшена общая механическая конструкция. Это улучшило параметры орудия, однако, как показали боевые действия 1940-1941 гг., Flak 38 по-прежнему обладала слишком малой огневой мощью, которую было решено увеличить путем создания счетверённой пушки — так 2 cm Flakvierling 38 Оба варианта пушки массово использовались вермахтом в ходе Второй мировой войны в 1940-1945 гг. Также они служили вооружением для нескольких машин, в том числе: Flakpanzer 38(t), Mobelwagen и Wirbelwind.
Немецкая противотанковая пушка 7,5 cm Pak 40 (7,5 cm Panzerabwehrkanone 40) времен Второй мировой войны. Работы над этой пушкой велись в 1939-1941 годах фирмами Krupp и Rheinmetall. Значительное ускорение исследовательской работы произошло после начала операции «Барбаросса» и встречи немецких бронетанковых частей с танками KW-1 и Т-34. Пушка Pak 40 вводилась в строевые части с конца 1941 года. Благодаря своим высоким параметрам она до конца войны стала основным немецким противотанковым орудием. Он был способен вести боевые действия с любыми советскими и союзными танками, вплоть до появления таких машин, как ИС-2, М26 «Першинг» и «Центурион». В период 1941-1945 годов было выпущено свыше 29 000 единиц этого оружия (включая пушки, установленные на истребителях танков). Его основным недостатком был относительно большой вес, что требовало использования артиллерийского тягача для его перевозки. Из-за большого количества боеприпасов, которыми он мог стрелять, его часто использовали в качестве полевой пушки. Масса снарядов колебалась от 4,1 кг до 6,8 кг. Технические данные: калибр: 75 мм, масса: 1425 кг, начальная скорость: 930 м/с (подкалиберный снаряд), скорострельность: 14 выстр/мин. После войны пушка Pak 40 использовалась в армиях, в том числе, Албания, Болгария, Чехословакия, Финляндия, Румыния и Венгрия.
Ошибка в описании? Сообщите нам о проблеме
...