Основные данные
| Производитель | Airfix |
| Код продукта | afx10170 |
| Вес: | 0.89 kg |
| Ean: | 5014429101700 |
| Масштаб | 1:144 |
| Размер | 326 x 0 mm |
| Количество частей | 94 |
| Покраска | 113 130 148 19 191 201 22 33 34 82 87 94 |
| Добавлено в каталог: | 30.10.2004 |
| Теги: | Space-shuttle |
Kiedy ostatnia misja Apollo wieńczyła program lotów na Księżyc w ośrodkach NASA trwały już prace nad urzeczywistnieniem kolejnego projektu na drodze ku podbojowi przestrzenii kosmicznej - opracowaniu Kosmicznego Systemu Transportowego. Pierwotnie zakładano, że powstanie system o możliwości ponownego wykorzystania w całości, jednak ostatnecznie możliwe było tylko połowiczne zrealizowanie takiego planu. Prom Kosmiczny jakim go znamy do dzisiaj składa się zatem z właściwego statku kosmicznego - Orbitera oraz osobnego, wynoszącego go w przestrzeń systemu silników i zbiornika paliwa, jako jedynego wykorzystywanego jednorazowo. Orbiter kształtem przypominający samolot, jest w istocie ogromnym transporotwcem, mierzącym ponad 40 metrów długości i o rozpiętości skrzydeł sięgającej 25 metrów. W specjalnie przystosowanym przedziale bagażowym moze zaś przenosić ciężar do 30 ton, natomiast w przedziale pasażerskim 7-osobową załogę. Co się tyczy sekcji dodatkowych silników to ich wymiary są jeszcze bardziej
imponujące: długość zarówno silników jak i wypełnionego paliwem i ciekłym tlenem zbiornika przekracza 50 metrów. Użycie tak skomplikowanego i kosztownego systemu było konieczne aby prom mógł się wznieść na orbitę ziemską. Podczas startu nie wystarczyłyby silniki samego Orbitera i dopiero dzięki dopalaczom uzyskiwany jest niewyobrażalny ciąg ponad 3 milionów ton. Po starcie, na wysokości około 45 kilometrów, przy prędkości niemal 5000 km/h dodatkowe silniki są odrzucane i na spadochronach bezpiecznie opadają do oceanu. Następnie, po mniej więcej 9 minutach lotu, kiedy Orbiter osiąga pułap 110-120 kilometrów, lecąc juz z prędkością 27000 km/h odczepia się także zbiornik. Tego już nie udaje się odzyskać i spala się w atmosferze.
Освоение космического пространства – одно из величайших достижений человечества. С первыми шагами человека в космос и на Луну будущее Земли перешло на новые рельсы. Однако первые ракеты, предназначенные для космических путешествий, можно было использовать только один раз, что приводило к увеличению затрат на экспедиции. Вскоре стало ясно, что успешное освоение космоса не может продолжаться с использованием таких дорогостоящих технологий. В 1972 году НАСА, Американское космическое агентство, начало исследования многоразового космического корабля. Результатом проекта стала комбинация ракеты и самолета, известная как космический шаттл. Шаттл с огромным топливным баком может быть запущен в космос благодаря мощности трех собственных двигателей и двух вспомогательных ракет. Сам по себе паром достигает размеров авиалайнера среднего размера, на нем находится экипаж из семи человек, в основном грузы. Флот космических челноков дал нам новые возможности для развития нашей деятельности в космосе. Спутники могут быть выведены на орбиту космическими шаттлами, а также компоненты космических станций, которые в будущем могут быть использованы в качестве отправных точек для дальнейшего освоения космоса.
Ошибка в описании? Сообщите нам о проблеме
...